دو معیار مهم در انتخاب هدف
بدون هیچ تردیدی، یکی از معیارهای مهم در انتخاب هدف، علاقه و اشتیاق است. شما باید اهدافی را انتخاب کنید که به آن علاقهمند هستید و به اندازه کافی شوق دستیابی به آن را دارید. مطمئن باشید که هر چه اندازه این شوق و شور بیشتر باشد، پشتکارتان بیشتر میشود و برای حرکت در مسیر دستیابی، پرتحملتر میشوید. اما در عین حال توجه داشته باشید که علاقه و اشتیاق، با همه اهمیتی که دارد، مهمترین معیار انتخاب هدف نیست. آنچه از همه ملاکهای گزینش هدف مهمتر است، ضرورت و نیاز و ارزشمندی است.
شما باید اهدافی را انتخاب کنید که به راستی مفید و ارزشمند باشند و ضرورت بیشتری دارند. در واقع، اهداف شما باید در وهله اول ضروری و ارزشمند و پس از آن مورد علاقه باشد. به بیان دیگر شما در صورتی باید اهداف مورد علاقه را پیگیری کنید که ضرورت و ارزشمندی آن محرز و مسلم است. متأسفانه کم نیستند کسانی که بدون در نظر گرفتن درستی و مفیدبودن یک هدف و تنها به واسطه عشق و علاقهای که داشتهاند آن را دنبال کردهاند. شاید ریشه برخی از این رفتارها، این باوری باشد که اطرافیانمان به ما القا کردهاند که: ببین به چه موضوعی علاقه داری، همان را دنبال کن.اما سوال اینجاست اگر آن چیزی را که صرف علاقهمندی فراوانم انتخاب کردم، به هیچ وجه، ارزشمند و مفید نبود، چه؟؟ آیا دچار خسارت بزرگی نشدهام؟ ممکن است فردی خواستهای را که علاقه دارد با نهایت اشتیاق پیگیری کند و به آن هم دست یابد ولی بعدها متوجه شود که این هدف چندان ارزشمند نبوده است و با کمال تأسف، سرمایه عمر خود را پای خرید کالایی گذاشته که بیارزش یا بسیار کمارزش بوده است. خصوصاً آنکه در این بین کسانی را میبینید که با همین سرمایه، چه تجارتهای بزرگی کردهاند و چه اهداف مفیدی را گزینش کرده و به آن دست یافتهاند. در چنین شرایطی او به جای آنکه احساس رضایت و شادمانی ناشی از دستیابی به هدف را تجربه کند، تمام وجودش را احساس گناه و پشیمانی فرا میگیرد. بنابراین برای انتخاب هدف، شما میتوانید اینطور عمل کنید که ابتدا تمام خواستهها و تمایلات خود را بدون هیچ فیلتری روی کاغذ بنویسید. سپس یکی یکی این اهداف را از جهت ضرورت و مفید بودن ارزشگذاری کنید. از خود درباره ی تک تک خواستههایتان بپرسید: آیا این هدف برای من و زندگی من ضرورت دارد؟ آیا از این ضروریتر خواستهای نیست؟ آیا به اندازه کافی مفید هست؟ آیا از این خواسته، ارزشمندتر به حال خود و دیگران و جامعه هدفی نیست؟