افزایش اعتماد به نفس در کودکان

مادری گله‌مند بود که کودکم اصلا اعتماد به نفس ندارد و بسيار خجالتی است. می‌گفت: وقتي برايمان ميهمان می‌آيد او می‌رود و پشت در اتاقش پنهان می‌شود. اگر هم با هزار اصرار و التماس بيرون بيايد، بدوبدو می‌آيد و پشت سر من قايم می‌شود. در مدرسه با کسي ارتباط برقرار نمی‌کند. زنگ‌های تفريح هم يا در کلاس می‌ماند و يا در گوشه‌ای از حياط می‌ايستد و ديگران را تماشا می‌کند. اگر در کلاس از او سوالی بپرسند به‌واسطه ترس و خجالتش پاسخ نمی‌دهد. وقتی هم به پارک می‌رويم هرچه می‌گويم برو با بچه‌های ديگر بازی کن، هم‌چنان به چادر من می‌چسبد و امتناع می‌کند. شايد اين درددل بسياری از والدينی باشد که کودک يا حتی نوجوان خجالتی دارند. اولين توصيه ما به اين پدران و مادران دلسوز اين است که: «به کودکتان مسئوليت بدهيد». اين مسئوليت‌ها بايد به گونه‌ای باشد که او مجبور به ارتباط با ديگران باشد و يا حتي از منزل بيرون رود. مثلا به جای اين‌که به او بگوييد: داخل قندان‌ها، قند بريز، به او پولی دهيد تا برود و از بيرون چيزی بخرد. اگر از اين کار هم امتناع می‌کند، خريدها را برای شروع جذاب و خوشمزه کنيد. به‌عنوان مثال برود و برای خودش بستنی بخرد. به‌تدريج فهرست خريدتان را بيشتر کنيد. مثلا نان و سبزی و ميوه بخرد و در کنارش يک خوراکی خوشمزه و دلخواه خودش را هم بخرد. منتهی يادتان باشد حتما بايد به تنهايی برود و زمان ارتباطش با ديگران کم‌کم بيشتر شود. مراقب باشيد نگرانی شما باعث عدم تفويض مسئوليتتان نشود. پدر و مادرهايی که نگران اين هستند که فرزندشان آسيب ببيند، به او مسئوليت نمی‌دهند. در حقيقت اين والدين به روح و روان و سلامت شخصيت و اعتماد به نفس کودک لطمه می‌زنند. تفويض مسئوليت بايد با اعتماد و تشويق همراه باشد. يعني به او اطمينان دهيد که «می‌تواند» و شما به او «اعتماد» داريد. هشدارهای پياپی شما که مراقب باش چنين و چنان نشود، بيشتر اضطراب او را افزايش می‌دهد و عدم اعتماد شما را اثبات می‌کند. وقتی کار انجام شد او را تشويق کنيد که چه خريد فوق‌العاده‌ای کرد و چقدر کارش را عالي انجام داد. حتی اگر کار را درست انجام نداد و مثلا چيز خوبی نخريد، باز تشويقش کنيد که باری از دوش شما برداشته و شما ديگر مجبور نیستیدکه خودتان بيرون برويد. بنابراين اولين قدم براي درمان خجالت بچه‌های کم‌رو، تفويض مسئوليت به همراه اعتماد و تشويق است.