تعيين مسير و نقشه راه برای رسيدن به اهداف
تصور کنيد که شما قصد مسافرت داريد روشن است که ابتدا مقصد و زمان حرکت را معين می‌کنيد و سپس شروع به فراهم کردن مقدمات کار می‌کنيد. وسايل و لوازم مورد نيازتان را برمی‌داريد و از سلامت خودروی خود مطمئن و به اين ترتيب آماده حرکت می‌شويد. اما بلافاصله يک سوال مطرح می‌شود: از کدام مسير برويم؟ در واقع شما نياز به نقشه راه داريد. چرا که روشن نبودن مسير و نقشه راه می‌تواند باعث معطلی و سردرگمی و حتي بيراهه رفتن شود. تا جايي که ممکن است پس از ساعت‌ها حرکت هرگز به مقصدتان نرسيد و فقط خستگی، فرسودگی و استهلاک عايدتان شود. دستيابی به اهداف نيز چنين ماجرايي دارد. شما با دقت، تأمل و مشورت و با معيارها و ملاک‌های صحيح هدفی را براي خود طراحی می‌کنيد. پس از آن با شناخت و تقويت منابع درونی و اصلاح و برطرف کردن موانع درونی، خود را تجهيز و آماده حرکت مي‌کنيد. اما اکنون نياز به نقشه راه داريد. بايد دقيقاً روشن کنيد که از کدام مسير و به چه شکل مي خواهيد به اهداف خود برسيد؟ چرا که اغلب متوجه می‌شويم مسيرهای فراوان و متعددی هست که همه به نوعی به مقصد منتهی می‌شود. در چنين شرايطی کدام راه را انتخاب می‌کنيم؟ به عبارت ديگر ويژگی‌های انتخاب يک نقشه راه چيست؟
1. از درستی مسير مطمئن شويد. دقت و بررسی کنيد آيا اين مسير شما را به هدفتان می‌رساند؟ آيا به درستی آن اطمينان داريد؟ آيا مطمئن هستيد که به بيراهه نمی‌رويد. توجه داشته باشيد که قرار نيست ما به هر شکل و وسيله‌ای و از هر طريقی به خواسته‌هايمان برسيم. چرا که به عنوان نمونه ممکن است برای کسب موفقيت‌هاي مالی، دست به دامان راه‌های اشتباهی شويم. پس مسير بايد معقول و مورد رضای خدا باشد.
2. کوتاه ترين راه را انتخاب کنيد. بديهی است که ما در سفرمان معمولا جاده‌ای را گزينش می‌کنيم که کوتاه‌تر باشد و از طريق آن در زمان کمتری به مقصد برسيم. اين بسيار عالی است. اما يادمان باشد که الزاما کوتاه‌ترين راه، درست‌ترين راه نيست. در واقع ما به شرطی کوتاه‌ترين مسير را انتخاب می‌کنيم که از درستی آن اطمينان حاصل کرده باشيم.
3. مسير کم خطر و ايمن را گزينش کنيد. دقت داشته باشيد که برخی راه‌ها ممکن است بسيار حادثه‌آفرين و دردسر‌ساز باشد؛ بنابراين عقل حکم می‌کند مسير انتخابی ما کم‌خطر باشد. اما باز هم يادمان باشد شرط اول، درستی راه است. چه اين که ممکن است راهی بی‌خطر اما نادرست باشد و در نقطه مقابل مسيری را که از هر لحاظ به درستی آن يقين داريم، خطراتی هم داشته باشد. در چنين شرايطی بايد با دقت و رعايت نکات ايمنی و توجه به علايم هشداردهنده حرکت کنيم.
4.نکته آخر اين که در طول حرکت، هر چند وقت يکبار به خصوص در مواجهه با هر دوراهی و چند راهی به نقشه نگاهي بيندازيد و کنترل کنيد که به بيراهه نرويد و هر جا که در درستی مسير شک کرديد، حتماً از افراد مطمئن و راه‌بلد سوال کنيد.
